Leren eten

56 jaar,
tijd om te leren eten.

Leren eten?
Ik weet al hoe het niet moet.
Op vlak van eten 
was ik een voorbeeldige westerling:
eten?
Binnenslikken,
het ene na het andere.

Een vriendin had me eens gezegd: 
minstens even belangrijk als wat je eet,
is hoe je eet.
Ik had het gehoord,
ik wist het,
maar het was aan de oppervlakte blijven steken.

Op O.L.H.Hemelvaart 2012 start ik met een boekje
"De yoga van de voeding" * van Omraam Mikhaël Aïvanhov.
Het drong heel diep door. 

Er staat o.a.:


en ook:

's Anderendaagsmorgen,
eens proberen.
Ik eet 2½ boterham, 
traag, goed kauwen.
Meestal eet ik drie keer zo veel
het gaat,
ik voel geen hoofdpijn,
normaal voel ik hoofdpijn
wanneer ik minder eet.

Zaterdagmorgen:
ik voel iets van 
"gewoon eten, zoals elke zaterdagmorgen:
boterkoeken, pistolets".
Het ligt zwaar op mijn maag,
vroeger was dit ook zo,
maar ik was er mij veel minder van bewust.
Dit doe ik wel eens meer:
in plaats van meteen te veranderen,
doe eens het oude, bewust dan,
en kijkt aandachtig wat er gebeurd.
Meestal kan je er veel uit leren.
Wanneer je iets zelf ondervindt
- hier letterlijk aan de lijve -
blijft het veel langer bij.

Leren eten